Strona czy też strony chcące rozwiązać związek małżeński wnosząc pozew o rozwód muszą udowodnić podstawową przesłankę jaką jest trwały i zupełny rozkład pożycia. Brak ziszczenia się tych okoliczności w danej sprawie uniemożliwia wydanie orzeczenia o rozwodzie. Zatem rozwód= trwały i zupełny rozkład pożycia małżeńskiego
Zupełny rozkład pożycia
By móc mówić o zupełnym rozkładzie pożycia małżeńskiego, pomiędzy żoną i mężem muszą ustać wszelkie więzi o charakterze: fizycznym, duchowym i gospodarczym.
Oczywiście może zdarzyć się sytuacja, w której pomiędzy małżonkami ustały więzi duchowe i fizyczne. Z drugiej jednak strony pozostały częściowo tylko gospodarcze. W takim przypadku również nie ma przeszkód by określić rozkład pożycia jako zupełny.
Zupełny rozkład pożycia nie oznacza także, iż pomiędzy małżonkami występuje wrogość czy wzajemna niechęć. Zachowywanie normalnych stosunków, często także w interesie wspólnych dzieci nie będzie w takim przypadku ocenione jako brak zupełnego rozkładu pożycia.
Czym jest trwały rozkład pożycia?
Oceniając czy w małżeństwie doszło do trwałego rozkładu pożycia wystarczy zadać sobie pytanie. Czy nastąpi powrót małżonków do wspólnego pożycia? Jeśli okoliczności danej sprawy nie wskazują by małżonkowie mogli powrócić do pożycia, to z całą pewnością zachodzi przesyłka rozkładu pożycia o charakterze trwałym.
By mogło dojść do rozwodu konieczne jest zaistnienie dwóch przesłanek łącznie. Musi zatem być tak, że w małżeństwie ustały wszelkie więzi gospodarcze, fizyczne i duchowe (zupełny rozkład pożycia). Dodatkowo ma to charakter trwały.
Czy choroba jednego z małżonków oznacza trwały rozkład pożycia?
Z całą pewnością nie. W przypadku, gdy jeden z małżonków nie jest w stanie funkcjonować z uwagi na chorobę, drugi ma obowiązek, w tym także moralny do pomocy. Przede wszystkim rozumianej jako podejmowanie wszelkich prób by chory mógł wrócić do dawnej sprawności.
Trwały i zupełny rozkład pożycia muszą wystąpić łącznie
Z perspektywy istnienia przesłanek rozwodu istotne jest by wystąpiły one łącznie. Zatem rozkład pożycia musi być jednocześnie trwały i zupełny. Relacje z drugim małżonkiem mogą ulec poprawie. Dlatego jeśli doszło do zdrady w wielu przypadkach będzie to przyczyną wystąpienia trwałego i zupełnego rozkładu pożycia. Jednak czasem mogą się zdarzyć i takie sytuacje, w których istnieje szansa na poprawienie relacji i powrót do funkcjonowania w ramach małżeństwa. Wtedy rozkład pożycia pomimo zupełności nie będzie trwały.
Dlaczego stwierdzenie trwałego i zupełnego rozkładu pożycia ma duże znaczenie w praktyce
Uzyskanie rozwodu bez ziszczenia się przesłanek trwałości i zupełności rozkładu pożycia małżeńskiego jest niemożliwe. Strona chcąca uzyskać pozytywne dla siebie rozstrzygnięcie o rozwiązaniu małżeństwa poprzez rozwód musi udowodnić istnienie przesłanek, bowiem to na niej spoczywa ciężar dowodowy.
Konieczność łącznego występowania trwałego i zupełnego rozkładu pożycia determinuje większość działań jakie należy podjąć w toku postępowania w sprawie. Bierność w tym zakresie będzie zawsze skutkowała negatywnym rozstrzygnięciem. Bowiem to nie sąd będzie sam ustalał czegoś, co powinno zostać zrobione przez stronę.
Rozwód= trwały i zupełny rozkład pożycia małżeńskiego?
Pomimo stwierdzenia zaistnienia łącznie przesłanek o trwałym i zupełnym rozkładzie pożycia małżeńskiego, sąd nie zawsze orzeknie rozwód. Rozwód nie zostanie orzeczony, jeśli:
- na skutek rozwodu miałoby ucierpieć dobro małoletnich dzieci;
- byłoby to sprzeczne z zasadami współżycia społecznego;
- jeśli małżonek nie wyrazi na to zgody (zachęcam do przeczytania artykułu o zgodzie.
Polecam także inne artykuły na tematy związane z prawem rodzinnym
–pogryzienie przez psa, kiedy można uzyskać odszkodowanie?
–nierówne udziały w majątku wspólnym;
–zawarcie małżeństwa przez pełnomocnika.
Podstawa prawna
§ 1. Jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód.
art. 56 Kodeks rodzinny i opiekuńczy
§ 2. Jednakże mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
§ 3. Rozwód nie jest również dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
